|
|
GRAANCIRKELS
BEELDTAAL GEWASFORMATIES
Cley Hill nr Warminster
2017 7 18.
Cley Hill, 2017 7 18. © cropcircleconnector.
Omschakeling
Soms dient men een flinke poos naar een formatie te staren om tot haar geheime
essentie te kunnen doordringen. Voor wat betreft deze mooiste van het 2017 seizoen
ben ik mij gaan realiseren dat “omschakeling” het kernbegrip wil zijn om de
betekenis te duiden.
Bijzonder kenmerkend voor de formatie zijn de paren van gedeelde cirkeltjes.
Zij deden mij in eerste instantie denken aan schakels zoals we die kennen van
bijvoorbeeld een fietsketting. Die associatie wil ik niet al te letterlijk nemen,
maar op haar symbolische betekenis beoordelen. Omdat er geen ketting maar wel
schakels lijken verbeeld heb ik gedacht aan bevrijding van sterke, eventueel
verslavende, bindingen.
Links: Een paar gedeelde cirkeltjes. Rechts: Schakeltje van een fietsketting.
Aangezien ik de formatie in het fysieke heb bezocht kan ik zeggen veel plezier
te hebben beleefd aan het bewandelen van de bogen die de buitenkant van de formatie
markeren. Het zijn deze omwegen die de verschillende schakels met elkaar verbinden.
Dit “omgaan” heeft me op het idee van “omschakelen” gebracht.
Het idee blijkt ondersteund door de omschakelingen die tussen de lichte en de
donkere vlakken van de gedeelde cirkeltjes plaatsvinden. Ik neig tevens te denken
aan “schakelaars” als een logisch vervolg op het idee van “datapunten”. In voorafgaande
studies ontdekte ik namelijk dat een bepaald type graancirkel gelijkend op een zogenaamde
“grapeshot” de datapunt kan vertegenwoordigen.
Grapeshots die datapunten vertegenwoordigen.
De datapunt is een term uit de
informatiebranche die elk gegeven signaal van de persoon die aan het computeren is,
voorstelt. Het kan om een muisklik gaan of een toetsindruk van het toetsenbord of iets
dergelijks. Het beeld is ontleend aan de typerende keuzeschakelaartjes op je
computerscherm die je al dan niet kunt aanvinken.
Keuzeschakelaartjes.
Deze typische keuzeschakelaartjes worden veel toegepast in digitale bestelformulieren,
enquetes en dergelijke. Ze worden ook wel radio buttons genoemd. Het mag duidelijk zijn
waarom één zo’n aan- of uitknopje de datapunt kan symboliseren.
Hoewel de voorstelling van een datapunt toch nog behoorlijk afwijkt van de getoonde
gedeelde cirkeltjes laat de binaire gedachte mij niet los. Verderop in dit artikel vertel
ik er meer over.
Datapunt versus gedeeld cirkeltje.
Van een heel andere orde lijkt de merkaba-achtige ster in het midden. Het is één van
de vele strak geometrische figuren die het graancirkel fenomeen rijk is. Er is veel te
doen om de zogenaamde “heilige geometrie” zoals het vanuit de spirituele hoek wordt
benaderd.
In combinatie met de beeldkenmerken verwijzend naar digitale informatie techniek doet
de ster in deze formatie mij denken aan kwantum technologie. Dergelijke technologie is
stevig in opmars en behelst een ware revolutie in de computerwereld en daarmee tevens
in de moderne maatschappij. Om de associatie met de sterfiguur te verklaren zal ik eerst
een beknopte inleiding geven over het kwantum gebeuren.
In beginsel werkt kwantum computeren niet, zoals bij het huis, tuin en keuken
computeren, met “bits”, maar met “qubits”. Qubits kunnen verschillen van vorm naar
gelang ze uit atomen, fotonen, ionen of elektronen bestaan. De klassieke bit kan
gerepresenteerd worden door een transistor schakelaar. Het kent slechts twee
mogelijkheden; iets bestaat of bestaat niet. Dit wordt vertaald naar óf nul, óf één.
De qubit daarentegen is heel wat complexer, maar simpel gesteld kan je er drie
hoedanigheden aan toeschrijven; bestaand, niet bestaand en zowel bestaand als niet
bestaand tegelijk. De toestand die zowel bestaand als niet bestaand vertegenwoordigt
wordt wel de superpositie genoemd.
Bit en qubit representatie.
Indien men zoekt naar een waardige visuele uitdrukking van de qubit, dan geeft Google
afbeeldingen van een bol, ongeveer zoals hierboven geïllustreerd. Het heeft de 1 als
Noordpool en de 0 als Zuidpool. Verder zien we drie assen, de Z-as, de Y-as en de X-as.
Aan de hand van deze assen vindt het meetwerk plaats dat een prominente plaats inneemt
in de kwantum processen.
Het zijn in het bijzonder deze assen die mij doen vermoeden dat de ster in het midden
van de gewasformatie duidt op kwantum metingen. Gelet op de veelvormigheid van de qubit
(de bol representatie is slechts een simplificatie) zou dit goed mogelijk zijn.
Een probleem die zich bij de ster voordoet is dat niet zichtbaar wordt waar zich de 1
en waar de 0 zich bevind. Ook de superpositie wordt niet duidelijk. Je zou kunnen zeggen
dat enkel de meetmethode zelf onder de aandacht is gebracht en dus niet de waarden die
worden gemeten.
X, Y en Z- assen.
De tetrahedron die ontstaat zodra we de uiteinden van de drie assen met elkaar verbinden
kan volgens mij als de meest vereenvoudigde vorm voor de qubit worden beschouwd. De ster
die uit acht tetrahedrons lijkt te zijn opgebouwd zou, zo beschouwd, dus uit acht qubits
bestaan die aan elkaar zijn gekoppeld. Naast de superpositie is dit koppelen van qubits
een ander typisch kenmerk van kwantum computing. Het wordt met “entanglement” in verband
gebracht dat unieke communicatie eigenschappen bevat. Deeltjes gedragen zich identiek in
de verschillende qubits.
Als we de hele gewasformatie in ogenschouw nemen, is het alsof een doorbraak wordt
getoond met de kwantum essentie in het midden en de traditionele methode wijkend of uit
elkaar vallend daaromheen. Immers, de ster vertoont niets anders dan drievoudige vormen
terwijl de omliggende beeldelementen steeds tweevoudigheden laten zien. Zo kan ik de
formatie lezen als een boodschap die zegt dat de kwantum computer een doorbraak beleeft
en er een omschakeling plaatsvindt van bit-computing naar qubit-computing.
Toch is er iets dat de gedachte aan traditionele bit schakelingen, die vertegenwoordigd
lijken te zijn door de gedeelde cirkeltjes, teniet doet. Het geval wil dat als we zo’n
gedeelde datapunt of radio button nog eens goed beschouwen, we dan moeten vast stellen
dat die zowaar de superpositie tot uitdrukking brengt! Bestaand en niet-bestaand tegelijk
worden op de meest eenvoudige wijze getoond. De bit kon voorheen nog met een munt worden
vergeleken waarvan de ene kant “bestaand” vertegenwoordigde en de andere kant
“niet-bestaand”. Hier is een schijfje dat laat zien hoe de één een nul kan zijn en de nul
een één en dat tegelijkertijd!
Links: Niet bestaand. Midden: Bestaand. Rechts: Superpositie.
Enigszins verborgen, maar geheel in de geest van het omschakelen, is een cirkel die de
datapunten doorklieft. Er gebeurt namelijk iets wonderlijks wanneer we, geïnspireerd door
de schakeltjes, de zwart-wit verdeling binnen de omtrek van deze cirkel omschakelen.
De dan ontstane figuur spreekt boekdelen. De gedeelde cirkeltjes lijken weer op
traditionele datapunten. De bogen die de schakeltjes met elkaar verbinden winnen aan
zeggingskracht. Het is alsof ze nu enkel grotere datapunten verbeelden die, dat dan weer
wel, deels verborgen zijn achter de grote centrale schijf.
Omgeschakelde licht/donker verdeling van de centrale schijf.
De grote schijf op haar beurt kan misschien weer een qubit voorstellen?
De oplettende beschouwer zal bij mijn verhandeling over de ster iets zijn opgevallen
wat schuurt. Ik ben er gemakkelijk vanuit gegaan dat deze ster is opgebouwd met acht
tetrahedrons. Het rare daaraan is dat de drie schijnbaar gedeeltelijk achterliggende
tetrahedrons een middellijn laten zien terwijl men die daar niet zou verwachten. Men zou
denken dat die middellijnen pas zichtbaar worden bij omkering van de figuur.
Links: De ster zonder middellijnen van de deels achterliggende tetrahedrons.
Rechts: De orginele weergave.
De beste verklaring die ik kan bedenken voor deze anomalie is dat ze dienstbaar wil
zijn aan de vorming van een (tweede) kubus. Sinds inmiddels ontelbare gewasformaties
hebben blijk gegeven van een “squaring the circle” liefhebberij, kan men bij de verbeelding
van een qubit bol al gauw een “cubing the boll” toepassing verwachten. In elk geval zijn de
drie extra middellijnen zeker behulpzaam bij de visualisatie van de extra kubus.
In het zwart de bestaande kubus, in rood de nieuw geconstrueerde kubus.
Een formatie die uit dezelfde koker lijkt te komen als de Cley Hill formatie is die van
Olivers Castle 2008. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat het thema kwantum
computeren al jarenlang een onderwerp is waar het graancirkel fenomeen op reflecteert.
Olivers Castle, 2008 8 16, © Randell.
Een indruk van de Cley Hill formatie ter plaatse.
Een tijdloze ontmoeting met fantastische geestverwanten.
Magische beleving in het hart van de kwantum dimensie.
Randell, betekenis van graancirkels
|
|
|